Nakon smrti Gaja Julija Cezara (44. g. pr. Kr.) u Rimskoj Republici ponovno je došlo do borbe za vlast. Svoju vladavinu pokušao je nametnuti Cezarov konzul Marko Antonije. Njemu se suprotstavio Cezarov pranećak Gaj Oktavije. Senat mu je odbio dati konzulsku čast pa je uz podršku vojske Oktavijan ušao u Rim i proglasio se konzulom. Shvativši da nitko ne može sam osvojiti vlast, na poticaj vojskovođe Marka Emilija Lepida, Marko Antonije, Gaj Oktavije i Marko Emilije Lepid kod Modene su sklopili dogovor o zajedničkoj vladavini. Savez pod nazivom Drugi trijumvirat sklopljen je 26. studenoga 43. g. pr. Kr. te je trajao do 33. godine pr. Kr. Trijumviri su imali vrhovnu vlast u državi. Da bi se oslobodili političkih protivnika, pogubili su oko 2000 vitezova i 300 senatora, među kojima je bio i Ciceron koji je svojim govorima istupao protiv Marka Antonija. Trijumviri su rimsku državu podijelili na tri dijela.
Oktavijan je dobio zapadne provincije i Italiju, Antonije helenistički Istok, a Lepid Afriku. S vremenom su im se odnosi pogoršali, nakon čega su se međusobno sukobili u bitki kod Akcija (31. g. pr. Kr.).
Tekst je prvotno objavljen u rubrici "Vojnopovijesni vremeplov" tiskanog izdanja časopisa u studenome 2019.