Nedavna smrt „Dragog vođe“ Kim Jong-ila uzburkala je duhove na međunarodnoj sceni, posebice među sigurnosnim i političkim analitičarima. Dinastijskim slijedom moć preuzima najmlađi sin Kim Jong-un. Zbog neiskustva, ali i pokazatelja njegove neustaljenosti u vladajućim strukturama Sjeverne Koreje, neki će se pitati radi li se zapravo o početku kraja ovog vojnog komunističkog režima. U proteklih tridesetak godina sjevernokorejski je režim bio suočen s nekoliko izazova koji su često dovodili u pitanje samu njegovu opstojnost. Iako na brutalan način, ovaj dinastijski režim preživio je krize koristeći poluge koje su najviše štetile ionako osiromašenom i obespravljenom stanovništvu.
Jedan od najvećih izazova bilo je preživljavanje pada Sovjetskog Saveza koji je u povijest poslao mnoge režime sličnog karaktera. Do danas ova zemlja ostaje u konstantnoj krizi kako na regionalnom i međunarodnom planu tako i unutar vlastitih granica. Iako obavijen velom tajne, sjevernokorejski mehanizam preživljavanja sam po sebi razotkriva razmjere militarizacije komunističkog društva. Na Božić 25. prosinca 1991. godine crvena zastava SSSR-a, koja se nepunih sedamdeset godina vijorila nad Kremljem, konačno je spuštena.
Do 31. prosinca iste godine sve institucije nekoć moćnog Saveza prestaju s radom. Unutar sljedećih pola godine sve sovjetske republike postaju bivše i bivaju priznate od međunarodne zajednice kao suverene države. Većina ih se odriče komunizma, dok isti trend prati i mnoge druge „izvansovjetske“ satelite.
